Szare kanapy od dłuższego czasu święcą triumfy. Ten kolor pasuje praktycznie do każdego wnętrza, dobrze komponuje się zarówno w stonowanym, jak i kolorowym pokoju. Nada klasy i elegancji, jest stosunkowo łatwy do utrzymania w czystości.

Sprzedając białego Ektorpa miałam w głowie oczywisty wybór: szarego Karlstada. Niestety, o czym pisałam w zeszłym roku, ten model kanapy wycofano z Ikei i cudem udało mi się kupić stelaż i ciemne pokrycie, które od początku miało być tymczasowo. Chociaż był to  dla mnie priorytet na liście zmian w mieszkaniu, nie udało mi się kupić oryginalnego jasnoszarego pokrowca.

Szukając rozwiązania ponownie trafiłam na stronę Dekoria, gdzie rok temu zamawiałam roletę rzymską. Zaskoczył mnie bardzo duży wybór tkanin obiciowych, w tym także szarych. Okazało się, że można zamówić pokrowiec praktycznie do każdej sofy, fotela czy podnóżka z Ikei, nawet do wielu wycofanych modeli jak mój. Ba, można wybrać pokrowiec długi lub krótki w zależności od upodobań. Dla mnie to idealne rozwiązanie. Mam nadzieję, że dzięki temu kanapa, która odpowiada mi wygodą i kształtem, będzie mogła jeszcze długo nam służyć.

Moją uwagę od razu zwróciła nowość w kolekcji - tkanina Living 104-90. Dwa dni później dotarły próbki tkanin i wiedziałam już, że tego właśnie szukałam. Na Facebooku umocniliście mnie jeszcze w decyzji, gdyż większość z Was typowała tkaninę numer 3. Zobaczcie, jak prezentuje się u nas na trzyosobowej rozkładanej sofie Karlstad.

Jestem bardzo ciekawa Waszych opinii, bo sama, co tu ukrywać, nie mogę się przestać zachwycać moją nową-starą kanapą.

Uściski,

P.S. Pokrowiec zdał już test herbaty wylanej przez moją córę. Doprał się bez problemu :)

Ostatnio moja sześcioletnia kuchnia zaliczyła kolejny lifting. Żadna z niej staruszka, ale wiecie jak to jest - kosmetyczne zmiany i nowe dodatki nie tylko poprawiają wygląd, ale i humor. Od dawna szukałam ciekawych uchwytów, lecz rozstaw dziurek 16 cm bardzo zawężał możliwości. Długo dojrzewałam do tego kroku, bo już dwa lata temu podziwiałam skórzane uchwyty Oli, ale projekty zrób-to-sam mają to do siebie, że wymagają znacznie większego wkładu czasu i pracy niż wciśnięcie  guzika "kup teraz". Co prawda przetarłam szlaki robiąc uchwyty do szafy, ale 25 sztuk okazało się nie lada wyzwaniem. Tym bardziej, że dziurkacz do skóry wygiął się po zrobieniu dwóch. Plusem sytuacji były rady praktyczne, jakie dostałam na IG, więc pod koniec wpisu podzielę się nimi z Wami.

Jak zrobić dziurki w grubej skórze? Jest kilka możliwości:

1. Użyj rewolwerowego dziurkacza do skóry. Kup jakiś lepszy, te za 10 zł mogą być zawodne (sprawdzone).

2. Przewierć dziury wiertarką (wykonalne, ale nie próbowaliśmy).

3. Natnij znak X nożykiem do skóry i wytnij kwadrat dookoła (mój nożyk nie dał rady).

4. Zaopatrz się w wycinaki/wybijaki do otworów i młotek. Taką opcję wybrał mój mąż i poszło naprawdę sprawnie.

To, że ważna jest precyzja, i bez linijki oraz nożyka do papieru się nie obejdzie przy cięciu pasków, to oczywistość. Co jeszcze może sprawić trudność? Montowanie uchwytów do zmywarki, ewentualnie do drzwi zamrażarki czy lodówki. Jeśli chodzi o śrubki (oraz podkładki i nakrętki), to kupiliśmy w jakimś markecie, ale za długie i trzeba było je spiłowywać i wygładzać. Nakrętki dociskałam kombinerkami, aby skóra się nie przesuwała.

Pracy wyszło w sumie na kilka godzin, ale jestem bardzo zadowolona z efektu. Choć uchwyty są w tym samym kolorze i rozmiarze, co poprzednie, to lifting uważam za udany. Wcześniej nasza kuchnia wyglądała tak.

W roli głównej wystąpili:
skórzane paski - Allegro
betonowe doniczki i świecznik - Growraw
marmurowa deska (pod doniczką), drewniana deska, pojemniki na mydło/balsam, okrągłe naczynie do zapiekania - TK Maxx
kubek, pojemnik Design Letters - Decorolka
drewniane podkładki - Littlewood
fronty, blaty, piekarnik, pojemniki na przyprawy - IKEA

A metamorfozę przeszła też kuchnia Młodej Damy, ale o tym może innym razem.


Co myślicie i takiej zmianie? Jesteście zachęceni do podobnych przeróbek?

Następnym razem pokażę Wam pokój dzienny, bo dzieje się, oj dzieje.

Uściski,

Już na etapie planowania pokoju Łucji miałam dylemat, co zrobić z wąskim regałem na książki. Początkowo chciałam go ulokować na ścianie z szafą, ale się nie zmieścił. W końcu stanął po przeciwległej stronie, ale zupełnie mi tam nie pasował. Kiedy układałam kalendarz adwentowy doznałam olśnienia: przeniosę go do przedpokoju. Jak pomyślałam, tak też zrobiłam. Wpasował się w lukę co do centymetra.  

Zależało mi także, żeby utrzymać kącić czytelniczy u Łucysi. Choć nie ujęłam tego na zdjęciach (co zauważyłam po fakcie) to aktualnie najczęściej czytane pozycje są ustawione w dolnej części regału Trofast zamiast czarnych pojemników na zabawki. Jedyne czego brakowało w uzyskanej przestrzeni to miejsce do siedzenia i czytania. Fotel lub siedzisko dla takiego malucha to poważna sprawa. Przede wszystkim nie powinno być zbyt wysokie, chciałam także, by miało oparcie i pasowało do pokoju. Przeczesałam Internet w poszukiwaniu rozwiązań i kiedy gdzieś o drugiej nad ranem straciłam nadzieję, że znajdę coś spełniającego trzeci warunek - trafiłam na rozwiązanie idealne. W sumie moją uwagę zwróciły poniższe foteliki, pufy i siedziska - zanim spojrzycie na następne zdjęcie, spróbujcie zgadnąć, który wybrałam.

1. Fotel Grochy, Mulliculli 2. Puf Tipi, Oskar Perek 3. Pink diamonds, Nobodinoz 4.krzesło wiklinowe, Lilushop  5. Fotel z gwiazdą Muzpony 6. Fotel Prince, Sponge Design  7. Fotelik Mini Modelini, Modelina Home 8. Krzesło bujane Sundvik, IKEA

Ostatecznie zdecydowałam się na numer 3, także pod wpływem poczytania o zdrowotnym wpływie worków sako na kręgosłup. Początkowo worek miał za dużo granulek i ciężko było na nim usiąść, ale po miesiącu używania ubiły się trochę i Łucja chętnie na nim siada do parzenia herbatki na niby, czytania książek czy innej zabawy. Żałuję bardzo, że mojej modelki nie było tym razem w domu podczas robienia zdjęć.

Wśród grudniowych prezentów dla Łucji znalazło się sporo pozycji z obu części prezentownika. Lala Rubens Barn, łóżeczko kołyska 2 w 1 (inna niż typowałam) i serwis do herbaty Panna Klara z pierwszej części oraz praktycznie wszystko z drugiej. Napiszę Wam szczerze, że największym powodzeniem z pierwszej listy cieszy się ten ostatni prezent - "5 o'clocki" mamy codziennie o różnych porach. Nowa lala nadal przegrywa ze starymi, ale coraz częściej jest kąpana i karmiona, a co do łóżeczka myślę, że Łucja przekona się później. Dziecięca kuchnia też wzbogaciła się o nowe elementy, ale pokażę je innym razem.

Czasem nawet niewielka zmiana potrafi nadać wnętrzu charakteru. Planowałam ten miniprojekt DIY już od dawna i w końcu jakoś w listopadzie, długo po skompletowaniu materiałów, udało mi się go zrealizować. Co prawda uchwyty zrobiłam z myślą o komodzie, ale testowo przymocowałam w szafie i tam już zostały. Uznałam też, że jeśli zrobię je również w komodzie to będzie już za dużo dobrego dla tego niedużego pomieszczenia. Ikeową szafę PAX mamy tu od początku mieszkania czyli siódmy rok i jakieś dwa lata temu za mlecznymi szybkami przyczepiłam papier w romby. Choć skórzane uchwyty zyskały ostatnio na popularności na blogach, to myślę, że szafa w tej wersji wygląda dosyć niesztampowo.

Monstera deliciosa to jedna z najczęściej spotykanych roślin na zdjęciach skandynawskich mieszkań. Kupiłam ją jako niewielką roślinkę, wypatrzyłam przypadkiem w...popularnym supermarkecie. Lubię patrzeć jak błyskawicznie się zmienia, otwiera nowe liście, pojawiają się nowe "dziury". Wygląda niezwykle malowniczo, jakby łodygi tańczyły.